کفایت دیالیز در بیماران همودیالیزی مزمن مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای نظامی

مقدمه: کفایت دیالیز از اصلی ترین عوامل تعیین کننده میزان بقا و مرگ و میر در بیماران همودیالیزی است. لذا، مطالعه ی حاضر با هدف کلی تعیین کفایت همودیالیز در بیماران همودیالیزی مراجعه کننده به یکی از بیمارستانهای ارتش انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه ی توصیفی-تحلیلی بر روی 44 بیمار همودیالیزی در مرکز همودیالیز بیمارستان که به روش در دسترس انتخاب شدند در آبان ماه سال 1393 انجام شد. اطلاعات جمعیت شناختی بیماران با استفاده از پرسشنامه ی محقق ساخته و کفایت دیالیز با استفاده از فرمول های spkt/v، urr و ekt/v اندازه گیری گردید و به وسیله ی آزمون های آماری در نرم افزار spss نسخه ی 20 تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: میانگین کلی شاخص های کفایت دیالیز که با فرمول های spkt/v، urr و ekt/v محاسبه شده بود به ترتیب 30/0± 08/1، 43/9± 36/58 درصد و 12/0± 13/0 به دست آمد و حاکی از این بود که تنها 5/29% (13نفر) از بیماران از کفایت دیالیز مطلوب برخوردار بودند و 7/47% (21نفر) بیماران از کیفیت دیالیز نزدیک به میزان مطلوب و 7/22% (10نفر) بیماران کیفیت دیالیز نامطلوب داشتند. تنها 2/18% (8 نفر) بیماران دارای urr مطلوب (بیش از 65%) بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه کفایت دیالیز اندازه گیری شده در این بررسی در حد خیلی مطلوبی قرار ندارد و در اکثر بیماران مورد مطالعه پایین تر از میزان استاندارد است؛ لذا، توصیه می شود ضمن ارزیابی دوره ای کفایت دیالیز در مراکز همودیالیز اقداماتی در جهت بهبود و مطالعاتی جهت بررسی علل پایین بودن آن انجام گیرد.